SEPTEMBER 2015
Met mijn schoenen in mijn hand loop ik door het bos,
Heerlijk over het zand, de modder en het mos.
Met verlangen om verbonden te zijn concentreer ik mij op mijn voetzolen,
De aarde energie voelt als diep verscholen…..
In mijn hoofd denk ik over hoe het zal zijn als het zal stromen,
De gedachten zijn in mijn hoofd als enkel dromen…..
Verlangen van eenheid voelen, ontspannen in dat wat er is,
Pffffffff, wat een ongelooflijk gemis!
Verdriet komt op , ik voel me alleen.
Alles en iedereen laat me in de steek, wat gemeen!
Toch als ik om mij heen kijk zie ik het bos, de bomen en de grond.
Er lopen mensen, spelen kinderen en er is een blaffende hond.
Mezelf verbinden met al deze dingen
En de verbondenheid voelen in mijzelf,
Haalt me uit het denken.
Ik loop verder en merk dat het bos me nog meer wil schenken.
In mijn voeten voel ik tintelingen, ook in mijn bekkens en benen.
Het gevoel van alleen zijn is onmiddellijk verdwenen.
Zonder te denken geef ik me over aan dat wat er gebeurt.
In mijn hoofd wordt er niet meer gekwekt of gezeurd.
Ik neem alleen maar waar in mijn lijf en laat het verder los.
Mmmmm….. wat voel ik mij verbonden met mijzelf en het bos!!!!
EB 2005