IK
Ik…..
Een taart…..
Gebakken met ingrediënten van mijn eigen leven.
Af en toe trekt iets of iemand mij aan. (positief, maar kan ook negatief)
Waarschijnlijk een stuk taart met ingrediënten die ik niet ken……
Het biedt mij de mogelijkheid om contact te maken met deze ingrediënten, te proeven en om een stuk aan mijn taart toe te voegen als het meer smaak geeft aan mijn leven.
Door het stuk aan mijn taart toe te voegen kan ik af en toe proeven…… heerlijk!
Maar wat gebeurt er als het stuk van de ander er niet meer is?
Dan verwacht ik dat de ander het gemis aanvult.
Maar klopt dat wel??
Ik mis het stuk taart. Het is DUS mijn gemis.
Ik moet zorgen dat ik zelf achter de ingrediënten en het recept van de taart kom en deze zelf ga maken.
Als ik dat niet doe blijf ik proeven (afhankelijk) van anderen.
Durf ik contact ermee te maken?
Durf ik te kijken, te proeven en de ingrediënt aan mijn eigen taart toe te voegen?
Durf ik een eigen taart te maken, los van wat mij aangeleerd is of wat anderen ervan vinden?
Durf ik mijn angst te overwinnen?
Durf ik de uitdaging met het onbekende aan?
Durf ik buiten mijn grenzen en gewoonten te gaan?
Durf ik mijn eigen weg te kiezen?
Ja!
Ik durf de uitdaging aan om te kijken, te voelen en contact te maken met alles wat mij aantrekt, wat ik voel, zodat ik bewust alle ingrediënten van het leven toe kan voegen aan de mijne en……
LEEF!